مهدی فتحی متولد سال ۱۳۱۸ در تهران، در سال ۱۳۳۷ با ورود به «هنرکده آزاد هنرپیشگی آناهیتا» به‌طور رسمی و حرفه‌ای کار تئاتری خود را آغاز کرد. او در تئاتر آناهیتا در نمایش‌های اتللو، هیاهوی بسیار برای هیچ، طبقه ششم، روبهک‌ها، صاحب مهمانخانه، تانیا و سلمانی شهر سویل به صحنه رفت و نیز در بیش از بیست تئاتر تلویزیونی در آن سالها حضور داشت. فتحی در آن سالها بازی در فیلم «زن خون‌آشام» به کارگردانی مصطفی اسکویی را نیز تجربه کرد، تدریس به عنوان استاد فن بیان در هنرکده آناهیتا و دانشکده هنرهای دراماتیک در کارنامه او وجود دارد و می‌توان او را یکی از استادان شاخص فن بیان تاریخ تئاتر ایران برشمرد.
از سال ۱۳۶۶ خورشیدی تقریباً درسن ۴۸ سالگی مهدی فتحی بازی در جلوی دروبین را به‌طور جدی با «تحفه‌ها» شروع کرد که بعد از آن در «کشتی آنجلیکا» (محمد بزرگ نیا) خوش درخشید. دوران پرکاری او بعد از وقفه‌ای طولانی، با شرکت در سریال‌های تلویزیونی که مهمترین آن سریال امام علی بود، آغاز شد که بعد از آن، به غیر از تحسین خواص، در بین عموم مردم نیز مقبولیت و محبوبیت و شهرت پیدا کرد. فتحی در سال ۱۳۶۷ در نمایشنامه «تاریکی‌های سرکش» به کارگردانی مهین اسکویی ایفای نقش نمود که به روی صحنه نرفت. نمایش «دندون طلا» به کارگردانی داوود میر باقری و بازی در نقش ژان والژان در نمایش بینوایان به کارگردانی بهروز غریب پور از دیگر فعالیت‌های نمایشی وی در سالهای واپسین زندگی‌اش بود.مهدی فتحی در آخرین روز سال ۱۳۸۲، پس از گذراندن یک دوره طولانی و سخت بیماری در ۶۴ سالگی در بیمارستان شهدای تجریش درگذشت.