شهرمان آن قدر بزرگ شده که این همه بزرگراه هم، از پس نزدیک کردن راه هایش برنیامده اند. به آخر هر کدام از این راه ها که می رسیم دیگر دغدغه های روزمره را هم فراموش کرده ایم. کم کم یادمان می رود که چطور دردهای پنهان را بفهمیم، قبل از آن که...
چند زوج مختلف با بحرانی مشابه مواجه می شوند که هر کدام بنا به تصمیم خودشان واکنش مختلفی درباره آن از خود بروز می دهند.
داستان این فیلم که بر اساس اتفاقات واقعی است، بین سال‌های ۹۱ تا ۹۲ می‌گذرد که روایتگر شرایط زن فیلم به نام «ماحی» است. شرایطی که بازگوکننده معنای کلمه ماحی است که از آن به معنای محوکننده یا نابودکننده یاد می‌شود.[۱] این فیلم جزو فیلم‌های انتقادی سیاسی ایران قرار می‌گیرد.
پل پارک وی تهران برای کوهیار هدایت صرفاً بخشی از یک بزرگراه نیست، پلی است به سوی رها روانبخش، پلی که کوهیار فکر می‌کند با حرکت خلاف جهت روی آن به قصه عشق می‌رسد، اما نمی‌داند که سرانجام این قصه لالایی نیست.
در «عصر یخبندان» خارپشت ها تصمیم گرفتند رنج خارهای یکدیگر را تحمل کنند، اما کنار هم باشند و به هم گرما بدهند، خارپشت ها تنها جاندارانی بودند که در «عصر یخبندان» زنده ماندند.
